Dag 80. Auto verkocht!
14 mei 2016 - Collaroy, Australië
Na een vervelende dag pakte ik gisteravond om 22:21 uur de bus naar Manly. Even dacht ik dat vandaag echt alles tegen ging zitten, de bus leek niet te komen. Gelukkig had ik geduld en kwam hij een aantal minuten later aanrijden.
Om 11 uur was ik in Manly en ging ik alvast de kroeg in. Duncan moest werken tot 11 uur, dus die kwam wat later. Om kwart voor 12 was Duncan er ook. Heerlijk om even bij te praten en vooral terug te kijken op onze onvergetelijke camper tour. Het is volop nagenieten wanneer de verhalen weer op tafel komen en we bedenken wat voor gekke dingen we hebben beleefd en hoe veel mooie dingen we hebben meegemaakt.
Na even bij gepraat te hebben kwam er een Australische vriend van Duncan bij zitten. Een erg enthousiaste gozer die er van hield om verhalen te vertellen, wij hoefde alleen nog maar ja te knikken en af en toe te lachen. Na een tijdje zijn we het feest op gaan zoeken. Het was overal best rustig, grk voor een vrijdagavond. Tot 2 uur zijn we in een club geweest, hierna ben ik weer terug naar het hostel gegaan. Het uitgaan was niet zo bijzonder, maar het was wel leuk om Duncan weer even te spreken.
Om 3 uur lag ik in m'n bed en om half 8 ging de wekker alweer. We wilde zo snel mogelijk alles afhandelen met de auto. Om 8 uur reden we weer naar het bedrijf die onze auto goed moest keuren. Dit ging gelukkig erg makkelijk. We lieten het papiertje zien dat alles gemaakt en kregen vervolgens meteen een papiertje waarop stond dat de auto was goed gekeurd.
Om 9 uur stonden we te wachten op de bus naar Sydney. Na op kantoor wat papierwerk in te vullen, hadden we om half 11 onze auto verkocht. Het kostte een hoop pijn en moeite, maar we konden eindelijk juichen. Helaas wel een hoop verlies gedraaid op de auto. Erg zuur, vooral omdat we dachten dat we hem met winst konden verkopen. Achteraf hebben we net zo veel betaald voor de auto als dat we de trip met de bus zouden doen, als je het zo bekijkt is het allemaal prima gegaan.
Nadat alles helemaal rond was, hebben wr het geld verdeeld en heb ik afscheid genomen van Pieter en Catho. Het blijft gek om na 4 weken weer gedag te zeggen en elkaar opeens helemaal niet meer zien. Een mooie tijd gehad met z'n drieën.
Na de verkeerde bus te hebben gepakt en wat te hebben gegeten, was ik half 2 eindelijk weer terug in m'n kamertje. Het was tijd om even bij te slapen. Ik was al onwijs moe van 4 weken reizen, waarin veel gekampeerd werd. Na deze weken heb ik afgelopen dagen alles behalve uit kunnen rusten. Ik ben om half 2 op bed gaan liggen en om half 5 weer wakker geworden.
Na een tijd op bed gelegen te hebben ben ik maar even gaan douchen om wakker te worden. Om kwart voor 7 ben ik gaan eten. Hierna heb ik even één biertje gedaan en ben ik na een belletje met het thuisfront lekker in bed gaan liggen. Zaterdagavond om half 9 naar bed, het moet niet gekker worden.
Om 11 uur was ik in Manly en ging ik alvast de kroeg in. Duncan moest werken tot 11 uur, dus die kwam wat later. Om kwart voor 12 was Duncan er ook. Heerlijk om even bij te praten en vooral terug te kijken op onze onvergetelijke camper tour. Het is volop nagenieten wanneer de verhalen weer op tafel komen en we bedenken wat voor gekke dingen we hebben beleefd en hoe veel mooie dingen we hebben meegemaakt.
Na even bij gepraat te hebben kwam er een Australische vriend van Duncan bij zitten. Een erg enthousiaste gozer die er van hield om verhalen te vertellen, wij hoefde alleen nog maar ja te knikken en af en toe te lachen. Na een tijdje zijn we het feest op gaan zoeken. Het was overal best rustig, grk voor een vrijdagavond. Tot 2 uur zijn we in een club geweest, hierna ben ik weer terug naar het hostel gegaan. Het uitgaan was niet zo bijzonder, maar het was wel leuk om Duncan weer even te spreken.
Om 3 uur lag ik in m'n bed en om half 8 ging de wekker alweer. We wilde zo snel mogelijk alles afhandelen met de auto. Om 8 uur reden we weer naar het bedrijf die onze auto goed moest keuren. Dit ging gelukkig erg makkelijk. We lieten het papiertje zien dat alles gemaakt en kregen vervolgens meteen een papiertje waarop stond dat de auto was goed gekeurd.
Om 9 uur stonden we te wachten op de bus naar Sydney. Na op kantoor wat papierwerk in te vullen, hadden we om half 11 onze auto verkocht. Het kostte een hoop pijn en moeite, maar we konden eindelijk juichen. Helaas wel een hoop verlies gedraaid op de auto. Erg zuur, vooral omdat we dachten dat we hem met winst konden verkopen. Achteraf hebben we net zo veel betaald voor de auto als dat we de trip met de bus zouden doen, als je het zo bekijkt is het allemaal prima gegaan.
Nadat alles helemaal rond was, hebben wr het geld verdeeld en heb ik afscheid genomen van Pieter en Catho. Het blijft gek om na 4 weken weer gedag te zeggen en elkaar opeens helemaal niet meer zien. Een mooie tijd gehad met z'n drieën.
Na de verkeerde bus te hebben gepakt en wat te hebben gegeten, was ik half 2 eindelijk weer terug in m'n kamertje. Het was tijd om even bij te slapen. Ik was al onwijs moe van 4 weken reizen, waarin veel gekampeerd werd. Na deze weken heb ik afgelopen dagen alles behalve uit kunnen rusten. Ik ben om half 2 op bed gaan liggen en om half 5 weer wakker geworden.
Na een tijd op bed gelegen te hebben ben ik maar even gaan douchen om wakker te worden. Om kwart voor 7 ben ik gaan eten. Hierna heb ik even één biertje gedaan en ben ik na een belletje met het thuisfront lekker in bed gaan liggen. Zaterdagavond om half 9 naar bed, het moet niet gekker worden.
