Dag 167. Op naar huis!

9 augustus 2016 - Bangkok, Thailand

Gister werden we in een overvolle taxi naar een tankstation gebracht. Vanaf hier zou de bus naar Bangkok vertrekken. Met een uur vertraging konden we om half 8 eindelijk de bus in. De bus had weer genoeg beenruimte, maar of ik hierin kon slapen was nog maar de vraag. De eerste uurtjes gingen snel voorbij doordat er een film op stond, de overige uren werden een drama.

We voelden ons beide totaal niet fit. Om half 1 wilde Marlou naar de wc omdat ze moest overgeven, ik liep maar even mee. Bij de wc hield Marlou in eerste instantie toch alles binnen. Het was niet Marlou maar Jacco die de hele pot onder kotste. Na enkele seconden werd ik een stukje aan de kant geduwd en hing Marlou over me heen om ook haar maaginhoud aan de wc te doneren. Het was even een paar minuten afzien.

Terug op onze plekken konden we onze lol niet op. Het was onwijs hilarisch hoe we beide boven de wc hingen. We voelde ons nog niet optimaal maar probeerden maar weer eens te slapen. Het was onwijs lastig, maar ik heb in tegenstelling tot Marlou gelukkig een paar uurtjes slaap mee kunnen pikken. Na een lange rit kwamen we om kwart over vijf in Bangkok aan. We liepen de Khao san road op, opzoek naar een plaats om een paar uurtjes te slapen.

Om half 6 hadden we een plekje gevonden en voelen we als een blok in slaap. Om kwart over elf gingen we er weer uit. Na een douche was het tijd voor een ontbijt. Ons bordje fruit kregen we beide niet op, we waren nog niet helemaal de oude. We zijn een rondje gaan lopen. Hierna kwam Marlou met het geniale idee om te gaan genieten van een massage. Hier hebben we geen spijt van gehad, het was heerlijk ontspannend.

Hierna hadden we even geen idee wat we moesten doen. We zijn maar op een terras gaan zitten om een drankje te drinken en later een hapje te eten. Na veel troep aangeboden te hebben gekregen kwam er een man met een leuk souvenir voor thuis. Na goed onderhandelen was de schade 200 bath. Ik had met me stomme hoofd 2000 bath gegeven. Na een sprint waarmee ik de Olympische spelen waarschijnlijk gewonnen had, kon ik de verkoper gelukkig nog aan z'n truitje trekken.

Aangezien we nog alle tijd hadden besloten we om naar een tempel te gaan. Ik was hier vorige keer al geweest, maar vond het prima om nog een keer te bekijken. Na een bezoekje aan een klein tempeltje waar monniken aan het bidden waren, gingen we naar de Golden mountain tempel. Het was even afzien, maar na een hoop trappen te hebben beklommen was het uitzicht prima.

We waren nog geen 5 seconde binnen toen het keihard begon te regenen. Ik heb in m'n leventje al veel regenbuien gezien, maar dit was de heftigste. Het ging zo hard te keer, dat je maar een paar meter voor je kon zien. Na ruim een uur schuilen liepen we weer naar beneden. De traptreden waren erg glad, dit merkte Marlou snel genoeg. De wonden in haar gezicht waren net genezen, ze vond dit er blijkbaar saai uitzien of iets dergelijks. Ze gleed onderuit, maar gelukkig alleen op der kont.

We hadden geen zin om terug te lopen dus gingen samen achter op een scooter. De beste man reed als een gek alle kanten op en tegen het verkeer in, maar we kwamen gelukkig veilig aan. We zijn even naar onze kamer gegaan waar het onwijs warm was. Ondanks de ventilator kon je beter buiten blijven. Hierna zijn we naar een restaurant gegaan waar we hadden afgesproken met de vriendinnen van Marlou.

De vriendinnetjes waren in een ander plekje en gingen nu vanaf Bangkok samen met Marlou verder reizen. Wachten duurt lang, maar wanneer je ander half uur langer moet wachten dan normaal is het helemaal een ramp. Gelukkig kwamen ze voordat ik vertrok. Na hun spullen gedumpt te hebben, zijn we samen nog even een drankje gaan drinken. Hierna was het tijd om Marlou gedag te zeggen.

Ik heb al vaak afscheid moeten nemen, maar dit was verreweg de moeilijkste. Ik heb een onwijs leuke week gehad samen met Marlou. Helaas moeten we elkaar nu weer een half jaar missen, erg lastig te beseffen. Om tien uur werd ik opgehaald en werd ik met een shuttle busje naar het vliegveld gebracht. Om half 12 was ik al klaar voor vertrek.

2 uur vlieg ik na vijf en halve maand reizen weer terug naar Amsterdam. Erg gek, maar ook wel weer fijn om straks thuis te zijn. Op naar huis!

4 Reacties

  1. Mama:
    9 augustus 2016
    Nou Jacco, nog even een uurtje wachten op het vliegtuig. Ik snap dat het niet meeviel om afscheid te moeten nemen van Marlou, maar ik kijk er naar uit om je morgen weer te zien. Goeie reis!
  2. Yvonne stelling:
    9 augustus 2016
    Goeie vlucht naar huis en dank voor al je leuke, grappige reisverhalen.
  3. Jolanda:
    10 augustus 2016
    Goeie reis Jacco.
    groeten Piet en Jolanda
  4. Diana:
    10 augustus 2016
    Je bent inmiddels weer veilig thuis heb ik vernomen van Facebook. Bedankt Jacco voor je geweldige verhalen het was een geweldige reis met vele ups en een paar downs. Hier kan je je leven lang op teren.