Dag 12. Gelukkig!

Na een hele intensieve dag ben ik gisteravond als een blok in slaap gevallen. Wat een belevenis was dat gister. Nog niet zo lekker geslapen hiervoor.

Half 11 gingen de oogjes sluiten. De eerste dag zonder alcohol was prima bevallen. Meer gekke dingen beleefd dan dat je met alcohol op kunt fantaseren. De uitgaven waren minder en de scheten stonken waren ook wat dragelijker, voor herhaling vatbaar dus!

Om half 10 hebben we de motor weer gestart om eerst maar eens richting een restaurant te gaan en een keer goed te ontbijten. Na gister zonder benzine langs de weg te hebben gestaan en verdwaald te zijn geraakt in een donker bos, gingen we vandaag maar eens normaal doen en geen gekke dingen beleven. Dit plan was al snel in het water gevallen.

Rijdend over de snelweg hoorde we ineens een gek geluid. Dit geluid werd al snel duidelijk. Er was wind onder het zeil van de tent op het dak gekomen. Het zeil was eraf gewaaid en de tent klapte uit. Reden we dan met een uitgeklapte tent op de snelweg, gelukkig was de ladder om de tent in te komen nog heel.

De Bovenkant was gelukkig allemaal met klittenband vastgemaakt waardoor we geen schade hadden, wat een geluk! We hebben het zeil weer vastgemaakt en zijn snel doorgereden. Na een paar kilometer bleek het zeil niet helemaal goed vast te zitten. We hebben de auto stilgezet om het zeil opnieuw vast te maken, maar nu goed.

Om de ladder in te klappen en het zeil vast te maken hebben we een trapje, tenminste die hadden we. Toen we het zeil weer wilde vast maken kwamen we er achter dat de trap nog langs de snelweg stond een paar kilometer terug, wat een simpele zielen zijn we ook.

We hebben het zeil vastgemaakt en zijn snel teruggereden. Op de plek waar we de eerste keer stil stonden reed net een auto weg. De auto stopte gelukkig. "Did you losed your ladder mate", klonk er uit de auto. Wat hebben we weer een geluk, net als alle andere dagen. Ongelofelijk dat alles aldoor wel weer losloopt, zo leren we er nooit van. Maarja, je maakt wel veel mee!

Om 11:30 kwamen we in het dorpje Mallacoota aan, waar we eindelijk weer een lekker hapje hebben gegeten en boodschappen hebben ingeslagen. Op zulke momenten is toast met spek en ei een droom die uit komt!

Bij het eettentje "Lucy" hebben we gevraagd naar een mooie plek in de buurt. Een oude wijze man vertelde ons over Secret Beach, één van de mooiste stranden die hij ooit had gezien. De naam werd al snel duidelijk, over slechte onverharde wegen door het bos kwamen we uiteindelijk aan bij het strand. Er was geen woord over gelogen, misschien wel de mooiste plek die ik ooit heb gezien. Een plek waar je als toerist normaal gesproken nooit zal komen. Het was zo secret dat wij de enige op het strand waren. Een adembenemend uitzicht, onbeschrijfelijk mooi!

Na een uur genoten te hebben gingen we weer door richting Melbourne. Duncan had mijn taak van het tanken over genomen en kon dit wonderbaarlijk goed. Drie keer tanken, drie keer precies op een rond bedrag terecht komen. Een verborgen talent.

Na een heel stuk rijden, met een tussenstop om even boodschappen te doen, zijn we om zes uur op onze overnachtingsplek aangekomen. Een gratis plek gevonden via de app. Aan de rand van het dorpje Paynesville, bij de haven. Een plek inclusief wc en douche en tegenover een kroeg en pizzaria.

Toch hebben we lekker zelf onze chicken wings en salade opgegeten. Verder hebben we vandaag ook besloten om minder bier en meer water te gaan drink. Dit aangezien bier 40 dollar per krat kost. Het geld gaat wel erg rap.

Geluk. Geluk is tot nu toe het sleutelwoord. Met veel geluk zijn we al op een hoop prachtige plekken gekomen. En met veel geluk zijn we elke keer weer uit de problemen gekomen. Ja, we zijn gelukkig!