Dag 32. Een dolfijne dag!

Zonder wekker te zette werden we allen om half 10 wakker. Afgelopen nacht hebben we op een prima plek geslapen naast het treinspoor. De treinen die hier langs rijden zijn honderden meters lang. Er zitten geen mensen in zoals in Nederland, maar ze zitten vol met goederen en dergelijke.

Het was vandaag eindelijk weer eens mooi weer, een prima dagje om op het strand te liggen en te gaan zeilen! Na een ontbijt van broodjes pasta, ei en noodles reden we naar het strand in Mandurah toe waar we om half 12 aankwamen. Hier hebben we twee uur lang genoten van het weer en het verfrissende water.

Om twee uur hadden we bij een strandtentje afgesproken met Sandra Verlaat. We zaten hier netjes op tijd om kwart voor twee aan een bakje koffie. Om twee uur waren Sandra en haar zoontje Conrad er ook en hebben we samen een bakkie gedaan. Sandra is het oude buurmeisje van mama en het gezin, en de tante van m'n maat Mark Smit. Sandra woont en werkt in Australië, super leuk om elkaar gesproken te hebben!

Sandra zit bij een zeilclub en had geregeld dat wij ook een paar uur op een boot mee konden. Om 3 uur zijn we samen met instructeur Phil de Indische oceaan op gegaan. Phil zette ons meteen aan het werk en gaf iedereen een taak. Phil legde ons een hoop uit en liet ons al het werk doen, onwijs leuk!

Al snel zagen we een dolfijn voorbij zwemmen. De dolfijn was op grote afstand, maar toch onwijs gaaf om zo'n mooi beest in het wild te zien! We zeilden door en genoten van Phil zijn verhalen, de omgevening, het weer en van het zeilen zelf. Na twee en half uur zeilde weer weer terug naar de haven. Vlak voor de haven werd een droom werkelijkheid, een school van 8 dolfijnen zwom vrolijk in het rond! Dicht langs de dolfijnen gezeild en hiervan met open mond genoten!

Na drie uur zeilen kwamen we na een hele leuke vaart weer terug in de haven. Onwijs genoten en onwijs veel geluk gehad met alle dolfijnen die we zagen, dit schijnt niet de normaalste zaak van de wereld te zijn. Phil vond het ook erg gezellig en nodigde ons uit om een keer op een zaterdag mee te doen aan een zeilwedstrijd. Voor mij gaat dit niet lukken omdat ik niet zo lang in de omgeving blijf, maar voor Jildert en Jesse (die hier in de buurt werk gaan zoeken) is dit een serieuze optie.

Na het zeilen nog even gezellig met Sandra een biertje gedaan, bizar hoe klein de wereld op sommige momenten kan zijn. Onze grote kindervriend Jildert zorgde voor het vermaken van Conrad in de zandbak en op de glijbaan. Jildert en Conrad waren beste maatjes geworden. Waar wij alleen een box en een high five kregen bij ons afscheid, kreeg Jildert er ook nog eens een dikke smakkert bij. Een ongelooflijke mooie dag gehad, super lief dat Sandra dit voor ons geregeld heeft!

Na deze top dag zijn we nu weer onderweg naar Fremantle. Aangezien we nog maar een paar dagen samen zijn is het tijd om nog eens een keer goed uit te gaan. Het plan is om de camper op een tactische plek neer te zetten waar we ook kunnen blijven slapen, zo kunnen we alle vier een biertje doen.

Nu al een geweldige paasdag, het ongelofelijke is dat het alleen nog maar beter kan worden!