Dag 33. Gedesoriënteerd
28 maart 2016 - Leeming, Australië
Wanneer ik wakkker word en op m'n mobiel alle kermis berichten en foto's van de kermis in Bovenkarspel voorbij zie komen, doet dit toch wel een beetje pijn aan m'n ogen. Maar wanneer ik me bedenk hoe geweldig het hier is en wat voor super dag/nacht we gister weer hadden was deze pijn gelukkig snel weg!
Gister om 8 uur in Fremantle aanbeland. Eerst even een bottleshop opgezocht om een flesje drank te halen, anders werd het wel weer een hele dure avond. Het was goed zoeken aangezien het al aardig laat was en het ook nog eens Pasen was. Uiteindelijk hadden we een shop gevonden en een fles Captain Morgan gescoord.
Het was ook goed zoeken om een gratis parkeerplek te vinden in de buurt, waar we ook nog eens konden overnachten. Dit bleek haast onmogelijk, we vonden een plek bij Toyworld. Het was een prima plek, maar onmogelijk om midden in de stad de tent uit te klappen. Na een klein drankje en twee borden spaghetti toch maar besloten om de BOB te spelen en normaal te kunnen overnachten.
Tijdens het eten was het overigens weer eens tijd voor sensatie. De gasfles was niet helemaal goed aangesloten waardoor er wat gas lekte. Tijdens het koken vloog het gelekte gas opeens in de fik en bleef het goed doorfikken door het extra gas dat er continu bij kwam. Superman uitgehangen en met gevaar voor eigen leven het gas uitgedraaid, het liep uiteraard weer goed af!
Na het verplaatsten van de auto naar een beter plekje, rond half 11 eindelijk de stad in gegaan. We waren weer op dezelfde plek als de dag ervoor, een super gezellige tent met prima muziek. De muziek was erg gezellig, alleen de zanger was niet zo goed.
Om 12 uur ging het terras met live muziek en de bijbehorende kroeg alweer dicht. Gelukkig was er vlakbij nog een club open. In de club gingen de voetjes van de vloer en voor we het wisten was het feest hier ook voorbij, 2 uur ging alles dicht. De Turk was gelukkig nog wel open, een heerlijk bak patat met kip gehaald.
Half 3 gingen we de auto weer zoeken. Dit zoeken bleek ons niet goed af te gaan. Doordat we naar de club waren gegaan waren we flink gedesoriënteerd. Aangezien we ook geen idee hadden waar de auto in de buurt stond, leek het zoeken wel onbegonnen werk. Met allemaal een richtingsgevoel van een blinde vink schoot het totaal niet op. Na twee en een half uur (!) zoeken kwamen we om 5 uur dan eindelijk bij de auto aan.
Ben je eindelijk bij de auto, moet je nog een uur rijden naar de slaapplek. We hadden geen keus en een uur rijden om ergens te komen is na een maand Australië voor ons gelukkig alles behalve lang. Aangezien we een hoop kilometers hadden gelopen hadden we honger gekregen en moesten we eerst nog maar even langs de Macdrive. Om 6 uur waren we op onze slaapplaats, de zelfde slaapplaats als de nacht ervoor.
Tenminste, we dachten dat we op dezelfde plek stonden. Om 8 uur werden we wakker gemaakt door de parkwachter. Er waren twee grasvelden naast elkaar en wij stonden natuurlijk weer op het verkeerde grasveld geparkeerd, dit hadden we in het donker niet door gehad. We moesten het veld verlaten en 20 meter verderop gaan staan.
Aangezien het mooi weer was en ik nooit last heb om wakker te worden wilde ik meteen al wel naar het strand. De rest vond dit helaas geen goed idee. De camper op een nieuwe plek geparkeerd en weer door geslapen. Voor mij was dit lastig, maar de rest werd pas na twaalven wakker. Na rustig wakker te zijn geworden, zijn we na een bezoek aan de supermarkt naar het strand gegaan.
Het was prima weer en met een stevig windje er bij was het goed te vertoeven. De wind werd later helaas té stevig, hierdoor ontstond er een kleine zandstorm. Dit was alles behalve fijn, dus zijn we maar weer weggegaan. Om 5 uur zijn we weer naar Fremantle gegaan waar de laatste dag van het Street art festival plaats vond.
in Fremantle aangekomen was het tijd om iets te gaan eten. Na de straat te hebben overgelopen kwamen we bij een restaurant met een mooie special op het Krijtbord, een meatball pasta voor 10 dollar. Deze kans konden we niet laten liggen. Eenmaal onze maaltijd voorgeschoteld te hebben gekregen kwamen we er achter dat we in een tapas restaurant zaten. Een kleine maaltijd dat alles behalve een goede aanbieding was. Vier nuchtere jongens hadden allen niet door dat er groots overal om ons heen "tapas" stond, lekker bezig weer.
De stad was al vrij uitgestorven en de optredens waren afgelopen. Het terras waar we de afgelopen twee dagen zaten was gelukkig nog wel open. We werden als ware stamgasten ontvangen en hoefde ons allang niet meer te legitimeren. Vandaag was er wel een goede zanger die daarbij ook nog eens erg goed gitaar speelde.
Na hiervan genoten te hebben onder het genot van een biertje hebben we toch nog maar wat eten gescoord. We zijn naar Hungry Jack's geweest, een mengelmoes tussen de MacDonalds en de KFC. We waren er nog niet eerder geweest, dus werd dit wel eens tijd. Maar goed dat we er nog niet eerder waren geweest, het eten viel vies tegen. Ook waren ze m'n kipnuggets vergeten, hierdoor kreeg ik er wel twee gratis. Normaal leuk, maar nu moest ik twee extra onsmakelijke nuggets opeten. Geen daverend succes.
Met het buikje vol richting onze slaapplek gereden, een plek naast de autoweg waar niet meer dan vier auto's konden staan. We hoefde alleen te slapen dus dit namen we voor lief. Morgen wat zaakjes regelen, aangezien donderdag alweer de laatste dag is dat we de camper tot onze beschikking hebben.
Gister om 8 uur in Fremantle aanbeland. Eerst even een bottleshop opgezocht om een flesje drank te halen, anders werd het wel weer een hele dure avond. Het was goed zoeken aangezien het al aardig laat was en het ook nog eens Pasen was. Uiteindelijk hadden we een shop gevonden en een fles Captain Morgan gescoord.
Het was ook goed zoeken om een gratis parkeerplek te vinden in de buurt, waar we ook nog eens konden overnachten. Dit bleek haast onmogelijk, we vonden een plek bij Toyworld. Het was een prima plek, maar onmogelijk om midden in de stad de tent uit te klappen. Na een klein drankje en twee borden spaghetti toch maar besloten om de BOB te spelen en normaal te kunnen overnachten.
Tijdens het eten was het overigens weer eens tijd voor sensatie. De gasfles was niet helemaal goed aangesloten waardoor er wat gas lekte. Tijdens het koken vloog het gelekte gas opeens in de fik en bleef het goed doorfikken door het extra gas dat er continu bij kwam. Superman uitgehangen en met gevaar voor eigen leven het gas uitgedraaid, het liep uiteraard weer goed af!
Na het verplaatsten van de auto naar een beter plekje, rond half 11 eindelijk de stad in gegaan. We waren weer op dezelfde plek als de dag ervoor, een super gezellige tent met prima muziek. De muziek was erg gezellig, alleen de zanger was niet zo goed.
Om 12 uur ging het terras met live muziek en de bijbehorende kroeg alweer dicht. Gelukkig was er vlakbij nog een club open. In de club gingen de voetjes van de vloer en voor we het wisten was het feest hier ook voorbij, 2 uur ging alles dicht. De Turk was gelukkig nog wel open, een heerlijk bak patat met kip gehaald.
Half 3 gingen we de auto weer zoeken. Dit zoeken bleek ons niet goed af te gaan. Doordat we naar de club waren gegaan waren we flink gedesoriënteerd. Aangezien we ook geen idee hadden waar de auto in de buurt stond, leek het zoeken wel onbegonnen werk. Met allemaal een richtingsgevoel van een blinde vink schoot het totaal niet op. Na twee en een half uur (!) zoeken kwamen we om 5 uur dan eindelijk bij de auto aan.
Ben je eindelijk bij de auto, moet je nog een uur rijden naar de slaapplek. We hadden geen keus en een uur rijden om ergens te komen is na een maand Australië voor ons gelukkig alles behalve lang. Aangezien we een hoop kilometers hadden gelopen hadden we honger gekregen en moesten we eerst nog maar even langs de Macdrive. Om 6 uur waren we op onze slaapplaats, de zelfde slaapplaats als de nacht ervoor.
Tenminste, we dachten dat we op dezelfde plek stonden. Om 8 uur werden we wakker gemaakt door de parkwachter. Er waren twee grasvelden naast elkaar en wij stonden natuurlijk weer op het verkeerde grasveld geparkeerd, dit hadden we in het donker niet door gehad. We moesten het veld verlaten en 20 meter verderop gaan staan.
Aangezien het mooi weer was en ik nooit last heb om wakker te worden wilde ik meteen al wel naar het strand. De rest vond dit helaas geen goed idee. De camper op een nieuwe plek geparkeerd en weer door geslapen. Voor mij was dit lastig, maar de rest werd pas na twaalven wakker. Na rustig wakker te zijn geworden, zijn we na een bezoek aan de supermarkt naar het strand gegaan.
Het was prima weer en met een stevig windje er bij was het goed te vertoeven. De wind werd later helaas té stevig, hierdoor ontstond er een kleine zandstorm. Dit was alles behalve fijn, dus zijn we maar weer weggegaan. Om 5 uur zijn we weer naar Fremantle gegaan waar de laatste dag van het Street art festival plaats vond.
in Fremantle aangekomen was het tijd om iets te gaan eten. Na de straat te hebben overgelopen kwamen we bij een restaurant met een mooie special op het Krijtbord, een meatball pasta voor 10 dollar. Deze kans konden we niet laten liggen. Eenmaal onze maaltijd voorgeschoteld te hebben gekregen kwamen we er achter dat we in een tapas restaurant zaten. Een kleine maaltijd dat alles behalve een goede aanbieding was. Vier nuchtere jongens hadden allen niet door dat er groots overal om ons heen "tapas" stond, lekker bezig weer.
De stad was al vrij uitgestorven en de optredens waren afgelopen. Het terras waar we de afgelopen twee dagen zaten was gelukkig nog wel open. We werden als ware stamgasten ontvangen en hoefde ons allang niet meer te legitimeren. Vandaag was er wel een goede zanger die daarbij ook nog eens erg goed gitaar speelde.
Na hiervan genoten te hebben onder het genot van een biertje hebben we toch nog maar wat eten gescoord. We zijn naar Hungry Jack's geweest, een mengelmoes tussen de MacDonalds en de KFC. We waren er nog niet eerder geweest, dus werd dit wel eens tijd. Maar goed dat we er nog niet eerder waren geweest, het eten viel vies tegen. Ook waren ze m'n kipnuggets vergeten, hierdoor kreeg ik er wel twee gratis. Normaal leuk, maar nu moest ik twee extra onsmakelijke nuggets opeten. Geen daverend succes.
Met het buikje vol richting onze slaapplek gereden, een plek naast de autoweg waar niet meer dan vier auto's konden staan. We hoefde alleen te slapen dus dit namen we voor lief. Morgen wat zaakjes regelen, aangezien donderdag alweer de laatste dag is dat we de camper tot onze beschikking hebben.
