Dag 83. Na twee en half jaar weer terug in Bali
17 mei 2016 - Denpasar, Indonesië
Vanmorgen ging om 5 uur al de wekker. Om 5:40 uur zat ik in de bus en om 7 uur stond ik klaar om in te checken op het vliegveld. Ik zou om kwart voor 10 gaan vliegen, dat stond in ieder geval op m'n ticket. Op het vliegveld bleek dat het vliegtuig een uur later ging. Ik was wel heel erg op tijd en moest hierdoor lang wachten.
Uiteindelijk zat ik om kwart voor 11 klaar in het vliegtuig. Pas na 11 uur vlogen we de lucht in. Ik zat bij het raam. Vele vinden dat leuk en mooi, maar ik zit liever bij het gangpad om m'n benen te kunnen strekken. 7 uur lang m'n benen in een hele kleine ruimte proppen is niet fijn.
Het was de goedkoopste vlucht die ik kon krijgen. Dit merkte ik al snel toen er nergens een tv of radio aanwezig was. Wel kreeg ik een lekkere spaghetti bolognese voorgeschoteld die ik tijdens het boeken besteld had. Een spaghetti uit een restaurant is beter, maar het was prima binnen te houden.
Ondanks dat ik me kapot verveelde duurde de vlucht voor m'n gevoel niet heel lang. De lange tijden reizen ben ik wel aan gewend. Om 17:10 uur landde ik, het was 15:10 uur lokale tijd. Ik ben weer twee uurtjes terug in de tijd gegaan. Vanwege dat we voor de wind hadden, landde we bijna een uur eerder dan gepland. Even ruim zes uur in het vliegtuig gezeten.
Een soepele vlucht gehad. De rij voor m'n visa was erg lang. Gelukkig werd het visa allemaal met een korreltje zout genomen en was ik voor ik het wist aan de beurt. Ik hoefde alleen m'n paspoort te laten zien en er werd zonder te kijken een stempel in gezet.
M'n backpack had ik ook zo gevonden en voor ik het wist liep ik het vliegveld uit. Hier zou er een taxi klaar staan met een naambordje. Na een paar keer heen en weer te zijn gelopen ben ik naar de service balie gegaan. Na dat het drie keer werd omgeroepen dat ik stond te wachten, heb ik er maar voor gekozen een andere taxi te nemen.
Deze taxichauffeur liep de hele tijd al met m'n mee tijdens dat ik aan het zoeken was. Na een half uur gaf ik de man een plezier en bestelde na goed onderhandelen een taxi bij hem. Ik kreeg een goedkope prijs vanuit het hostel, het was me gelukt om voor de zelfde prijs met een andere taxi te gaan.
Net als van ouds was het een grote chaos op de weg. Ik kwam ruim een uur later aan in m'n hostel. Een klein hostel midden in een straat waar voor de rest alleen maar locals wonen. Ik werd vriendelijk ontvangen en het zag er allemaal netjes uit.
Nadat ik vertelde dat er niemand was om me op te halen, bleek het dat ik de Australische tijd had door gegeven. Gelukkig wees ik de jongeman er op dat ik het vluchtnummer mee had gestuurd en het niet mijn fout was dat er niemand stond. Zo hoefde ik de taxi niet te betalen.
Ik slaap in een vier persoons kamer. Ik heb een prima bed en er zit een nette badkamer bij. Na een tijd op bed te hebben gelegen ging ik om 7 uur op zoek naar een eettentje. Ik had nog geen tien meter gelopen en er werd al door een local gevraagd of ik achter op z'n scooter wilde. Er is niks te doen in de buurt, maar om zo erg tussen de locals te zitten heeft echt wel wat!
Aan het eind van de straat stapte ik weer af en ging ik op zoek naar een enigszins knap restaurant. Ik dwaalde wat rond en werd meteen gevraagd of ik ergens mee geholpen kon worden. Super leuk alle gastvrije mensen. Alleen het helpen heeft vaak weinig zin, het Engels van een Balinees is alles behalve goed.
Ik kwam er onderweg gelukkig achter dat ik m'n portemonnee was vergeten. Op de straat van het hostel kwam ik m'n kamergenoot tegen en vroeg ik om samen te gaan eten. Dit bleek een goede zet te zijn. M'n kamergenoot was al redelijk bekend in de buurt. Deze Australiër gaat een jaar in Bali werken als leraar. Hij bracht ons naar een eettentje waar ik voor nog geen 2 euro een bord nasi goreng en een cola kon krijgen. Erg lekker gegeten!
Hierna zijn we nog even een rondje gaan lopen. Eerst even een toetje gehaald bij de bakker en daarna een Bintang bij de supermarkt. Twee en half jaar geleden had ik twee prachtige weken met het voetbalteam op Bali. Nooit gedacht dat ik hier nog terug zou komen. Heerlijk om weer een koude Bintang te nuttigen en terug te denken aan die mooie tijd en om vooruit te kijken op vier mooie weken hier.
Uiteindelijk zat ik om kwart voor 11 klaar in het vliegtuig. Pas na 11 uur vlogen we de lucht in. Ik zat bij het raam. Vele vinden dat leuk en mooi, maar ik zit liever bij het gangpad om m'n benen te kunnen strekken. 7 uur lang m'n benen in een hele kleine ruimte proppen is niet fijn.
Het was de goedkoopste vlucht die ik kon krijgen. Dit merkte ik al snel toen er nergens een tv of radio aanwezig was. Wel kreeg ik een lekkere spaghetti bolognese voorgeschoteld die ik tijdens het boeken besteld had. Een spaghetti uit een restaurant is beter, maar het was prima binnen te houden.
Ondanks dat ik me kapot verveelde duurde de vlucht voor m'n gevoel niet heel lang. De lange tijden reizen ben ik wel aan gewend. Om 17:10 uur landde ik, het was 15:10 uur lokale tijd. Ik ben weer twee uurtjes terug in de tijd gegaan. Vanwege dat we voor de wind hadden, landde we bijna een uur eerder dan gepland. Even ruim zes uur in het vliegtuig gezeten.
Een soepele vlucht gehad. De rij voor m'n visa was erg lang. Gelukkig werd het visa allemaal met een korreltje zout genomen en was ik voor ik het wist aan de beurt. Ik hoefde alleen m'n paspoort te laten zien en er werd zonder te kijken een stempel in gezet.
M'n backpack had ik ook zo gevonden en voor ik het wist liep ik het vliegveld uit. Hier zou er een taxi klaar staan met een naambordje. Na een paar keer heen en weer te zijn gelopen ben ik naar de service balie gegaan. Na dat het drie keer werd omgeroepen dat ik stond te wachten, heb ik er maar voor gekozen een andere taxi te nemen.
Deze taxichauffeur liep de hele tijd al met m'n mee tijdens dat ik aan het zoeken was. Na een half uur gaf ik de man een plezier en bestelde na goed onderhandelen een taxi bij hem. Ik kreeg een goedkope prijs vanuit het hostel, het was me gelukt om voor de zelfde prijs met een andere taxi te gaan.
Net als van ouds was het een grote chaos op de weg. Ik kwam ruim een uur later aan in m'n hostel. Een klein hostel midden in een straat waar voor de rest alleen maar locals wonen. Ik werd vriendelijk ontvangen en het zag er allemaal netjes uit.
Nadat ik vertelde dat er niemand was om me op te halen, bleek het dat ik de Australische tijd had door gegeven. Gelukkig wees ik de jongeman er op dat ik het vluchtnummer mee had gestuurd en het niet mijn fout was dat er niemand stond. Zo hoefde ik de taxi niet te betalen.
Ik slaap in een vier persoons kamer. Ik heb een prima bed en er zit een nette badkamer bij. Na een tijd op bed te hebben gelegen ging ik om 7 uur op zoek naar een eettentje. Ik had nog geen tien meter gelopen en er werd al door een local gevraagd of ik achter op z'n scooter wilde. Er is niks te doen in de buurt, maar om zo erg tussen de locals te zitten heeft echt wel wat!
Aan het eind van de straat stapte ik weer af en ging ik op zoek naar een enigszins knap restaurant. Ik dwaalde wat rond en werd meteen gevraagd of ik ergens mee geholpen kon worden. Super leuk alle gastvrije mensen. Alleen het helpen heeft vaak weinig zin, het Engels van een Balinees is alles behalve goed.
Ik kwam er onderweg gelukkig achter dat ik m'n portemonnee was vergeten. Op de straat van het hostel kwam ik m'n kamergenoot tegen en vroeg ik om samen te gaan eten. Dit bleek een goede zet te zijn. M'n kamergenoot was al redelijk bekend in de buurt. Deze Australiër gaat een jaar in Bali werken als leraar. Hij bracht ons naar een eettentje waar ik voor nog geen 2 euro een bord nasi goreng en een cola kon krijgen. Erg lekker gegeten!
Hierna zijn we nog even een rondje gaan lopen. Eerst even een toetje gehaald bij de bakker en daarna een Bintang bij de supermarkt. Twee en half jaar geleden had ik twee prachtige weken met het voetbalteam op Bali. Nooit gedacht dat ik hier nog terug zou komen. Heerlijk om weer een koude Bintang te nuttigen en terug te denken aan die mooie tijd en om vooruit te kijken op vier mooie weken hier.
