Dag 127. Cameron Highlands
30 juni 2016 - Tanah Rata, Maleisië
Ondanks het slechte bed en de luidruchtige omgeving, heb ik heerlijk geslapen. Om 8 uur ging ik er uit om wat te eten. Na wat water te hebben gekocht, werden Martin (m'n Duitse kamergenoot) en ik om kwart voor 9 opgehaald door een 8 persoons Land Rover. Het was wat frisjes buiten waardoor ik met enige tegenzin de lange broek uit de tas had gehaald.
Onze eerste stop was bij een butterfly farm. Er waren niet heel veel vlinders, maar wel heel veel andere dieren. Ze hadden het net zo goed een zoo kunnen noemen. De eerste dieren waren de wandelende tak en een blad insect. Het blad insect was erg bijzonder, nog nooit eerder van gehoord. De wandelende tak hoor je vaak van, maar het was leuk om hem eens in het echt tegen te komen.
Na een bezoek aan de vlindertuin was het tijd voor nog meer leuke en interessante beestjes. Van schattige wasberen tot slangen en van schorpioenen tot konijnen. Er was een hoop te zien. De tour guide hield de schorpioenen op z'n hand en vroeg of iemand anders dat ook wilde. Nadat iedereen een stap achteruit zette vond ik het prima om het beestje op m'n hand te hebben. Plotseling maakte het een gekke beweging en gaf ik het beestje uit reactie een aardig vlieglesje.
Na de butterfly farm gingen we naar de theeplantages, iets waar dit gebied bekent om staat. Dit zag er prachtig uit en onze gids had er een hoop over te vertellen. Vervolgens gingen we door naar het hoogste punt van de Cameron Highlands. Na een kleine toren in te zijn geklommen konden we weer genieten van een prachtig uitzicht.
Hierna gingen we een stukje de jungle in. De jungle is al 2,3 miljoen jaar oud. Het was erg leuk om er een stukje doorheen te lopen. Het lopen kan overigens beter als klimmen en klauteren worden beschreven, het was een echte jungle zonder een normaal wandelpad.
Vervolgens gingen we naar een thee fabriek met daarbij een klein museum en een plek om even wat te eten en te drinken. Ondanks dat ik geen thee drinker ben, moest ik er toch maar aan geloven. Een kopje van de beste thee van de Cameron Highlands gedronken met daarbij een taartje en een prachtig uitzicht op de theeplantages.
De laatste stop was bij een aardbeien boerderij. Niet heel speciaal, maar wel lekker. Behalve dat de Cameron Highlands bekend staat om de thee, staat het ook bekend om de aardbeien. Doordat het weer bijna altijd hetzelfde is, hebben ze hier het hele jaar door aardbeien.
Na heel veel gezien te hebben zat de tour er op. Martin en ik lieten ons droppen op 4 kilometer afstand van het hostel. Hier hebben we wat gegeten en zijn we naar een tempel gelopen. Hier zagen we geen ingang, maar stond er wel een ladder. Na de ladder op te zijn geklommen moesten we nog een stijl stukje over wat grond omhoog lopen en kwamen we met een hele creatieve weg via de vrouwen wc de tempel binnen.
Het was een mooie en grote Chinese tempel. Na een rondje te hebben gelopen gingen we er via de normale uitgang weer vandoor. Het was vanaf de tempel 5 kilometer terug lopen. Het was ondertussen al erg mooi weer geworden, waardoor de korte broek gelukkig weer aan kon. Het was zelfs erg warm waardoor het een zware wandeling was.
Eenmaal in het stadje aangekomen te zijn was het tijd voor een verkoelend drankje. We hebben lekker een tijdje in de Starbucks gezeten. We waren tot de conclusie gekomen dat we alles in een dag gezien hadden. Voor de rest is hier ook weinig te beleven. Ik heb besloten om m'n derde nacht te cancelen. Na het bezoekje aan de Starbucks hebben we beide een ticket naar de Perhentians geboekt.
Om tien voor 5 kwamen we weer terug in het hostel. Na een tijdje gerelaxed te hebben ging ik om half 7 eten. Bij een restaurant met een ongelofelijk uitgebreide kaart gokte ik op de spaghetti bolognese. Tot mijn verbazing was dit een wereldse beslissing, heerlijk gegeten!
Terug in het hostel heb ik weinig gedaan. Na een dag met veel activiteiten ben ik weer lekker moe. Morgen vertrek ik (samen met Martin) om 8 uur richting de Perhentian Islands. Het was een dag waarin ik weer veel gezien heb. Behalve de Rafflesia Flower (een bloem die maar 6 dagen in het jaar bloeit en helaas gister was uitgebloeid) heb ik alle hoogte punten van de Cameron Highlands in één dag gezien.
Onze eerste stop was bij een butterfly farm. Er waren niet heel veel vlinders, maar wel heel veel andere dieren. Ze hadden het net zo goed een zoo kunnen noemen. De eerste dieren waren de wandelende tak en een blad insect. Het blad insect was erg bijzonder, nog nooit eerder van gehoord. De wandelende tak hoor je vaak van, maar het was leuk om hem eens in het echt tegen te komen.
Na een bezoek aan de vlindertuin was het tijd voor nog meer leuke en interessante beestjes. Van schattige wasberen tot slangen en van schorpioenen tot konijnen. Er was een hoop te zien. De tour guide hield de schorpioenen op z'n hand en vroeg of iemand anders dat ook wilde. Nadat iedereen een stap achteruit zette vond ik het prima om het beestje op m'n hand te hebben. Plotseling maakte het een gekke beweging en gaf ik het beestje uit reactie een aardig vlieglesje.
Na de butterfly farm gingen we naar de theeplantages, iets waar dit gebied bekent om staat. Dit zag er prachtig uit en onze gids had er een hoop over te vertellen. Vervolgens gingen we door naar het hoogste punt van de Cameron Highlands. Na een kleine toren in te zijn geklommen konden we weer genieten van een prachtig uitzicht.
Hierna gingen we een stukje de jungle in. De jungle is al 2,3 miljoen jaar oud. Het was erg leuk om er een stukje doorheen te lopen. Het lopen kan overigens beter als klimmen en klauteren worden beschreven, het was een echte jungle zonder een normaal wandelpad.
Vervolgens gingen we naar een thee fabriek met daarbij een klein museum en een plek om even wat te eten en te drinken. Ondanks dat ik geen thee drinker ben, moest ik er toch maar aan geloven. Een kopje van de beste thee van de Cameron Highlands gedronken met daarbij een taartje en een prachtig uitzicht op de theeplantages.
De laatste stop was bij een aardbeien boerderij. Niet heel speciaal, maar wel lekker. Behalve dat de Cameron Highlands bekend staat om de thee, staat het ook bekend om de aardbeien. Doordat het weer bijna altijd hetzelfde is, hebben ze hier het hele jaar door aardbeien.
Na heel veel gezien te hebben zat de tour er op. Martin en ik lieten ons droppen op 4 kilometer afstand van het hostel. Hier hebben we wat gegeten en zijn we naar een tempel gelopen. Hier zagen we geen ingang, maar stond er wel een ladder. Na de ladder op te zijn geklommen moesten we nog een stijl stukje over wat grond omhoog lopen en kwamen we met een hele creatieve weg via de vrouwen wc de tempel binnen.
Het was een mooie en grote Chinese tempel. Na een rondje te hebben gelopen gingen we er via de normale uitgang weer vandoor. Het was vanaf de tempel 5 kilometer terug lopen. Het was ondertussen al erg mooi weer geworden, waardoor de korte broek gelukkig weer aan kon. Het was zelfs erg warm waardoor het een zware wandeling was.
Eenmaal in het stadje aangekomen te zijn was het tijd voor een verkoelend drankje. We hebben lekker een tijdje in de Starbucks gezeten. We waren tot de conclusie gekomen dat we alles in een dag gezien hadden. Voor de rest is hier ook weinig te beleven. Ik heb besloten om m'n derde nacht te cancelen. Na het bezoekje aan de Starbucks hebben we beide een ticket naar de Perhentians geboekt.
Om tien voor 5 kwamen we weer terug in het hostel. Na een tijdje gerelaxed te hebben ging ik om half 7 eten. Bij een restaurant met een ongelofelijk uitgebreide kaart gokte ik op de spaghetti bolognese. Tot mijn verbazing was dit een wereldse beslissing, heerlijk gegeten!
Terug in het hostel heb ik weinig gedaan. Na een dag met veel activiteiten ben ik weer lekker moe. Morgen vertrek ik (samen met Martin) om 8 uur richting de Perhentian Islands. Het was een dag waarin ik weer veel gezien heb. Behalve de Rafflesia Flower (een bloem die maar 6 dagen in het jaar bloeit en helaas gister was uitgebloeid) heb ik alle hoogte punten van de Cameron Highlands in één dag gezien.
