Dag 78. Auto verkopen
12 mei 2016 - Collaroy, Australië
Gisteravond kon ik na een lange dag in de auto te hebben gezeten, om 12 uur eindelijk kunnen gaan slapen. De wekker ging vanmorgen alweer om 8 uur, we zouden onze auto vandaag gaan verkopen. Na een douche en een ontbijt stonden we om 9 uur buiten onze auto uit te mesten.
Na alle troep er uit te hebben gehaald was het tijd om naar de wasstraat te rijden. Eerst de buitenkant flink lopen boenen en daarna de binnenkant uitgezogen en een fijn geurtje gegeven. De auto zag er piekfijn uit, de potentiële kopers zouden gek zijn als ze hem niet wilde hebben.
De potentiële kopers waren heel toevallig twee oude bekende. Catho had de auto op Facebook gezet en Nando had hierop gereageerd. Nando ken ik van de eerst week in Australië, hij zat in dezelfde groep als ik. Nando was nog steeds samen met zijn maat Barry en wist niet dat de auto ook van mij was.
Nando en Barry stonden half 11 op de stoep om een proefrit te maken. Het was als vanouds erg gezellig en de auto beviel ze prima. Zonder er veel worden aan vuil te maken, wilde ze de auto graag kopen voor de door ons genoemde prijs. Om de auto op de naam van Nando te zetten moesten we naar een kantoor in Sydney.
Eerst even een hapje eten gehaald en de buspas opgeladen, daarna gingen we om half 12 naar Sydney toe. Het was midden in de stad, daarom was het niet handig om met de auto te gaan. Catho en Pieter verblijven komende dagen in het centrum van Sydney en namen al hun spullen mee.
Bij het kantoor ging het overschrijven van de auto niet zo makkelijk als gedacht. De jongens hadden papieren nodig van hun verblijfplaats in Australië. Na deze te hebben geregeld moesten ze ook alvast een verzekering afsluiten. Na dat dit ook was gebeurd hadden we alleen nog papieren nodig waarop stond dat de auto goed was gekeurd.
Deze papieren hadden we nog niet, hiervoor moesten we langs een garage rijden voor een keuring. Pieter en Catho brachten hun spullen naar hun verblijfplaats en ik ging met Nando en Barry terug naar Collaroy om met de auto langs een garage te gaan. Kwart voor 3 zaten we weer in de bus terug.
Eenmaal terug bij het hostel sloeg ik mezelf heel hard voor m'n kop. We spraken af dat ik even met de auto langs de garage ging en vervolgens liepen we allemaal vrolijk weg. Niemand had aan de sleutel gedacht die Catho nog bij der had, zo werd het lastig rijden.. Catho opgebeld en vervolgens gewacht tot ze de sleutel had gebracht.
Aangezien we lang moesten wachten en we wel even bij moesten komen van alle tegenslagen, trokken Nando, Barry en ik maar een biertje open. Deze hadden we wel verdiend. Toen Catho er was, waren alle garages al dicht. Morgen gaan we verder met de verkoop. De deal is er, alleen de papieren moeten nog geregeld worden.
Behalve Nando en Barry zaten er nog een paar oude bekenden in het hostel. Samen met Barry en Ramon (ook een jongen van de groep van Australian Backpackers) heb ik een hapje gegeten. Hierna hebben we nog even een biertje gedaan en ben ik vroeg op bed gaan liggen. Erg moe na een dagje met een hoop gedoe. Morgen lukt het hopelijk om de verkoop af te handelen
Na alle troep er uit te hebben gehaald was het tijd om naar de wasstraat te rijden. Eerst de buitenkant flink lopen boenen en daarna de binnenkant uitgezogen en een fijn geurtje gegeven. De auto zag er piekfijn uit, de potentiële kopers zouden gek zijn als ze hem niet wilde hebben.
De potentiële kopers waren heel toevallig twee oude bekende. Catho had de auto op Facebook gezet en Nando had hierop gereageerd. Nando ken ik van de eerst week in Australië, hij zat in dezelfde groep als ik. Nando was nog steeds samen met zijn maat Barry en wist niet dat de auto ook van mij was.
Nando en Barry stonden half 11 op de stoep om een proefrit te maken. Het was als vanouds erg gezellig en de auto beviel ze prima. Zonder er veel worden aan vuil te maken, wilde ze de auto graag kopen voor de door ons genoemde prijs. Om de auto op de naam van Nando te zetten moesten we naar een kantoor in Sydney.
Eerst even een hapje eten gehaald en de buspas opgeladen, daarna gingen we om half 12 naar Sydney toe. Het was midden in de stad, daarom was het niet handig om met de auto te gaan. Catho en Pieter verblijven komende dagen in het centrum van Sydney en namen al hun spullen mee.
Bij het kantoor ging het overschrijven van de auto niet zo makkelijk als gedacht. De jongens hadden papieren nodig van hun verblijfplaats in Australië. Na deze te hebben geregeld moesten ze ook alvast een verzekering afsluiten. Na dat dit ook was gebeurd hadden we alleen nog papieren nodig waarop stond dat de auto goed was gekeurd.
Deze papieren hadden we nog niet, hiervoor moesten we langs een garage rijden voor een keuring. Pieter en Catho brachten hun spullen naar hun verblijfplaats en ik ging met Nando en Barry terug naar Collaroy om met de auto langs een garage te gaan. Kwart voor 3 zaten we weer in de bus terug.
Eenmaal terug bij het hostel sloeg ik mezelf heel hard voor m'n kop. We spraken af dat ik even met de auto langs de garage ging en vervolgens liepen we allemaal vrolijk weg. Niemand had aan de sleutel gedacht die Catho nog bij der had, zo werd het lastig rijden.. Catho opgebeld en vervolgens gewacht tot ze de sleutel had gebracht.
Aangezien we lang moesten wachten en we wel even bij moesten komen van alle tegenslagen, trokken Nando, Barry en ik maar een biertje open. Deze hadden we wel verdiend. Toen Catho er was, waren alle garages al dicht. Morgen gaan we verder met de verkoop. De deal is er, alleen de papieren moeten nog geregeld worden.
Behalve Nando en Barry zaten er nog een paar oude bekenden in het hostel. Samen met Barry en Ramon (ook een jongen van de groep van Australian Backpackers) heb ik een hapje gegeten. Hierna hebben we nog even een biertje gedaan en ben ik vroeg op bed gaan liggen. Erg moe na een dagje met een hoop gedoe. Morgen lukt het hopelijk om de verkoop af te handelen
