Dag 91. Een wel heeeeelll bijzondere dag!
25 mei 2016 - Lovina, Indonesië
Gister heb ik de hele avond buiten op een bed gelegen en ben ik om 12 uur gaan slapen. Ondanks dat ik het beste van afgelopen drie maanden heb, heb ik nog niet vaak zo slecht geslapen. Ik had overal verschrikkelijke jeuk van de bedbugs. Na een kort nachtje werd ik om 8 uur weer wakker.
Deze geweldige dag begon met een heerlijk ontbijt. Er werd een bord met vers fruit en een bord met gefrituurde bananen voorschoteld. Onder het genot van een bijbehorende bak koffie kon m'n dag al niet meer stuk. Het ontbijt zit bij de overnachtingen in, hier kan ik zeker wel aan wennen!
Om half 10 ging ik samen met Lisette, Masja en een Belgisch meisje (die van m'n verhaal gehoord had en graag mee wilde) naar de Window To The World school. Dit is de school waar ik twee en half jaar geleden met mijn voetbalteam geld voor heb ingezameld. Destijds waren we ook al op de plek waar de school nu is gebouwd, maar toen was er enkel een stuk grond.
Google maps gaf aan dat het twintig minuten lopen was, we kwamen er snel achter dat dit niet helemaal waar was. Toen we op een splitsing aan het twijfelen waren, werden we geholpen door een hele bijzondere man. Het was local die Nederlands praat. De man werkt al 16 jaar in een hotel met een Nederlandse eigenaar en is zes jaar geleden zichzelf Nederlands aan gaan leren. Zonder hulp van boeken of iets dergelijks sprak de man heel erg goed Nederlands. Hij wees ons de weg en nodigde ons uit voor een bakje koffie.
Na bijna een uur waren we eindelijk bij de school aangekomen. Ik herkende de plek. Een mooie rustige omgeving waar niets veranderd was afgelopen jaren, behalve dat er opeens een prachtige school staat.
In de school werden we heel erg vriendelijk ontvangen. Terwijl de kinderen allemaal aan het zingen waren, kreeg ik een rondleiding. De school heeft twee hele mooie lokalen voor de standaard lessen, een muzieklokaal en een bieb. De kinderen waren in de open ruimte met z'n alle muziek aan het maken. Er waren 40 kinderen die verdeeld zijn over twee klassen.
De kinderen waren allemaal met een big smile aan het dansen en zingen. Tussen de Balinese en Engelse liedjes door werd ook nog even Jan Huigen in de ton gezongen. Geweldig hoe enthousiast de kinderen allemaal waren. Na een tijdje gekeken te hebben zijn me samen met de kinderen gaan dansen. Na ander half uur gingen we uitgeput weer weg. Een geweldige en unieke ervaring die constant voor een lach op m'n gezicht zorgde.
Na het bezoek aan de school gingen we bij de Nederlands pratende Balinees langs. De man woonde honderd meter vanaf de school . We werden onwijs gastvrij ontvangen en kregen een kleine rondleiding door zijn huis. Hij woond hier samen met zijn moeder, zijn vrouw en zijn 3 kinderen. Zijn vader woont achter hem. De moeder van de man was één van de 3 vrouwen van zijn vader.
De man zijn huis zou er nooit zijn zonder een aantal Nederlandse vrienden. Het was een mooi huis met zelfs een eigen tempel in de achtertuin. We hebben erg gezellig gepraat over Nederland en Bali. De man was op kosten van Nederlandse vrienden al een keer in Nederland geweest en wist erg veel van ons mooie landje.
Na veel over Nederland gepraat te hebben kon ik m'n geluk niet meer op toen onze Belgische vriendin zei dat er een restaurant is met frikandellen en kroketten. Op de terugweg liepen we hier langs en heb ik na drie maanden zonder een Nederlandse snack, volop van mijn frikandel speciaal genoten. Met Nederlandse frietjes en een stukje van het broodje kroket van Lisette was het één groot feest!
Terug bij het hostel ben ik buiten op een bed gaan liggen. Ik ben foto's van m'n mobiel gaan bekijken en heb er een hoop verwijderd. Mijn opslagruimte was vol, dus ik moest een hoop verwijderen om weer nieuwe foto's te kunnen maken. Erg leuk om alle foto's van afgelopen 3 maanden terug te zien, al zo onwijs veel beleefd en gezien!
Om 4 uur ben ik even gaan zwemmen. Masja en Lisette gingen even een stukje op de gehuurde scooter rijden. Binnen de kortste keren waren ze terug. De remmen van de scooter deden het niet. Ze waren hierdoor tegen een boom aan gereden. Gelukkig niet hard en alleen met de zijkant van de scooter. Ze kwamen met de schrik vrij.
Om kwart voor vijf ben ik even gaan lopen. Ik heb geld gepind en een oplader voor m'n mobiel gekocht. Ook heb ik een simkaart met internet aangeschaft. Het is toch wel handig om overal bereikbaar te zijn en met de Balinese prijzen is dit prima te doen. Om kwart voor 6 kwam ik weer terug bij het "hostel".
Hier ben ik weer buiten op bed gaan liggen en ben ik even gaan skypen met het thuisfront. Straks ga ik naar het hotel waar we met het voetbalteam ook elke avond heen gingen om te eten en muziek te maken met het voetbalteam van Lovina. Ik heb afgesproken met Agus, een jonge die destijds alles regelde. Het zal deze bijzondere dag nóg bijzonderder maken.
Wauw, wat ben ik aan het genieten!!
Deze geweldige dag begon met een heerlijk ontbijt. Er werd een bord met vers fruit en een bord met gefrituurde bananen voorschoteld. Onder het genot van een bijbehorende bak koffie kon m'n dag al niet meer stuk. Het ontbijt zit bij de overnachtingen in, hier kan ik zeker wel aan wennen!
Om half 10 ging ik samen met Lisette, Masja en een Belgisch meisje (die van m'n verhaal gehoord had en graag mee wilde) naar de Window To The World school. Dit is de school waar ik twee en half jaar geleden met mijn voetbalteam geld voor heb ingezameld. Destijds waren we ook al op de plek waar de school nu is gebouwd, maar toen was er enkel een stuk grond.
Google maps gaf aan dat het twintig minuten lopen was, we kwamen er snel achter dat dit niet helemaal waar was. Toen we op een splitsing aan het twijfelen waren, werden we geholpen door een hele bijzondere man. Het was local die Nederlands praat. De man werkt al 16 jaar in een hotel met een Nederlandse eigenaar en is zes jaar geleden zichzelf Nederlands aan gaan leren. Zonder hulp van boeken of iets dergelijks sprak de man heel erg goed Nederlands. Hij wees ons de weg en nodigde ons uit voor een bakje koffie.
Na bijna een uur waren we eindelijk bij de school aangekomen. Ik herkende de plek. Een mooie rustige omgeving waar niets veranderd was afgelopen jaren, behalve dat er opeens een prachtige school staat.
In de school werden we heel erg vriendelijk ontvangen. Terwijl de kinderen allemaal aan het zingen waren, kreeg ik een rondleiding. De school heeft twee hele mooie lokalen voor de standaard lessen, een muzieklokaal en een bieb. De kinderen waren in de open ruimte met z'n alle muziek aan het maken. Er waren 40 kinderen die verdeeld zijn over twee klassen.
De kinderen waren allemaal met een big smile aan het dansen en zingen. Tussen de Balinese en Engelse liedjes door werd ook nog even Jan Huigen in de ton gezongen. Geweldig hoe enthousiast de kinderen allemaal waren. Na een tijdje gekeken te hebben zijn me samen met de kinderen gaan dansen. Na ander half uur gingen we uitgeput weer weg. Een geweldige en unieke ervaring die constant voor een lach op m'n gezicht zorgde.
Na het bezoek aan de school gingen we bij de Nederlands pratende Balinees langs. De man woonde honderd meter vanaf de school . We werden onwijs gastvrij ontvangen en kregen een kleine rondleiding door zijn huis. Hij woond hier samen met zijn moeder, zijn vrouw en zijn 3 kinderen. Zijn vader woont achter hem. De moeder van de man was één van de 3 vrouwen van zijn vader.
De man zijn huis zou er nooit zijn zonder een aantal Nederlandse vrienden. Het was een mooi huis met zelfs een eigen tempel in de achtertuin. We hebben erg gezellig gepraat over Nederland en Bali. De man was op kosten van Nederlandse vrienden al een keer in Nederland geweest en wist erg veel van ons mooie landje.
Na veel over Nederland gepraat te hebben kon ik m'n geluk niet meer op toen onze Belgische vriendin zei dat er een restaurant is met frikandellen en kroketten. Op de terugweg liepen we hier langs en heb ik na drie maanden zonder een Nederlandse snack, volop van mijn frikandel speciaal genoten. Met Nederlandse frietjes en een stukje van het broodje kroket van Lisette was het één groot feest!
Terug bij het hostel ben ik buiten op een bed gaan liggen. Ik ben foto's van m'n mobiel gaan bekijken en heb er een hoop verwijderd. Mijn opslagruimte was vol, dus ik moest een hoop verwijderen om weer nieuwe foto's te kunnen maken. Erg leuk om alle foto's van afgelopen 3 maanden terug te zien, al zo onwijs veel beleefd en gezien!
Om 4 uur ben ik even gaan zwemmen. Masja en Lisette gingen even een stukje op de gehuurde scooter rijden. Binnen de kortste keren waren ze terug. De remmen van de scooter deden het niet. Ze waren hierdoor tegen een boom aan gereden. Gelukkig niet hard en alleen met de zijkant van de scooter. Ze kwamen met de schrik vrij.
Om kwart voor vijf ben ik even gaan lopen. Ik heb geld gepind en een oplader voor m'n mobiel gekocht. Ook heb ik een simkaart met internet aangeschaft. Het is toch wel handig om overal bereikbaar te zijn en met de Balinese prijzen is dit prima te doen. Om kwart voor 6 kwam ik weer terug bij het "hostel".
Hier ben ik weer buiten op bed gaan liggen en ben ik even gaan skypen met het thuisfront. Straks ga ik naar het hotel waar we met het voetbalteam ook elke avond heen gingen om te eten en muziek te maken met het voetbalteam van Lovina. Ik heb afgesproken met Agus, een jonge die destijds alles regelde. Het zal deze bijzondere dag nóg bijzonderder maken.
Wauw, wat ben ik aan het genieten!!
