Dag 95. Hotel Melamun
29 mei 2016 - Lovina, Indonesië
Na het ontbijt heb ik vanmorgen om half 10 het hostel verlaten. Erg genoten van de vijf nachtjes die ik er geslapen heb. Toen ik met m'n backpack op m'n rug door de straat liep, had ik binnen een minuut al een taxi. Dit was ook de planning. Op m'n locatie aangekomen gaf ik de man op de scooter 50 cent en was iedereen happy.
Toen ik bij het hotel aankwam kreeg ik als welkomsdrankje chocolademelk. Het hotel staat bekend om zijn chocolade. Morgen ga ik op een hele andere manier van chocola genieten, namelijk van een chocolade massage.
Agus had al een aantal dingen voor me gepland. Hij vertelde hoe blij het hem maakte dat ik op bezoek was en regelde overal de beste prijs voor. Ik was zijn speciale gast en ik kreeg na overleg met de baas ook korting op mijn verblijf. Alsnog een dure grap. Een super luxe hotel waar je voor één persoon net zoveel betaalt als voor twee personen.
De luxe heb ik na ruim drie maanden slapen in een camper, in een tentje en in hostels, wel verdiend. Heerlijk om eindelijk weer eens een echt goed bed te hebben. En een badkamer voor mij alleen (met een heerlijke douche en een bad) is ook best fijn.
Na m'n spullen in de kamer gezet te hebben, ging ik met Agus op pad. Ik reed achter hem aan op de scooter. Eerst gingen we langs een "drukkerij" waar visitekaartjes van het hotel klaar zouden liggen. Het was eigenlijk gewoon werktijd voor Agus, maar hij maakte voor mij wat tijd vrij. De kaartjes waren nog niet klaar. Ondanks dat er af gesproken was dat hij ze vandaag op kon halen, werd hem verteld dat hij morgen terug kon komen. Zo gaat dat hier. En het mooie is dat niemand het uitmaakt. Het leven kan zo simpel zijn.
Hierna zijn we naar de traditionele markt gegaan. Agus kocht mangostenen voor me. Deze vruchten zijn pas na 6 tot 10 jaar na het planten van de boom te eten. Een dure vrucht die erg gezond schijnt te zijn. Ook kreeg ik traditionele Balinese cakejes. Na wat geur staafjes te kopen voor thuis, was het tijd om de markt te verlaten en even iets te gaan eten.
We zijn gaan lunchen bij een tentje met een prachtig uitzicht op een reisveld. Ik heb voor het eerst echt typisch Balinees gegeten. Een bord rijst met een pittig soepje met varken er in en een bord met allemaal soorten vlees en andere bijzondere dingen. Het was erg goed te eten. Ik weet niet wat het allemaal was. Maar iets dat wel verdacht veel van een varkensbal weg had, heb ik maar even links laten liggen.
Hierna zijn we naar Agus zijn huis gereden. Hier maakte ik kennis met zijn vrouw, z'n zoontje van bijna twee, z'n moeder en z'n zus. Met al deze mensen (en nog een zus) woont hij samen. Trots liet hij zijn Nederlands elftal shirt met handtekeningen er op aan me zien. Het shirt heeft hij tijdens het vorige bezoek van ons voetbalteam gekregen. Wanneer zijn zoontje groot genoeg is, mag hij het shirt dragen.
Om 12 uur waren we weer terug bij het hotel. Hier heb ik even lekker gezwommen en gedoucht. Hierna heb ik de scooter gepakt richting Monduk. Hier schenen mooie dingen te zien zijn. Na een tijd rijden en al vaak de weg te hebben gevraagd kwam ik een bord tegen. Er stond dat het, het begin van een wandeltocht van 3 á 4 uur was door de rijstvelden. Ik dacht dat er al snel wel wat moois te zien was, dus ik ging het pad in richting de rijstvelden.
Al snel kwam ik er achter dat dit geen strak plan was. Ik was alleen en liep op slippers op een slecht pad, die door de beginnende regen erg glad werd. Na een brug over te zijn gestoken en ik nog steeds geen mooi rijstveld zag, ben ik maar weer terug gaan lopen. Er was behalve een tweetal naakte jongens in het riviertje naast het pad, geen mens te bekennen. Ikwas doorweekt van het zweet en een paar minuten later was ik doorweekt van de regen.
Ik ben verder gereden naar Monduk. Elke keer als ik vroeg hoe ver het nog was, kreeg ik een heel ander antwoord. De ene keer was het nog 10 kilometer en een paar minuten later zei de volgende local dat het nog 3 kwartier was. Al met al geen pijl op te trekken. Ik was gigantisch doorweekt. Het regende zo hard dat het pijn deed om doorheen te rijden.
Toen ik eindelijk in Monduk was aangekomen, schenen de meren die ik graag wilde zien toch nog een stuk verder te zijn. Ik was helemaal doorweekt en had het erg koud, ik ben maar weer terug gereden. De terugweg was gelukkig droog. De rijstvelden naast de weg waren prachtig. Ik kon er nu het droog was ook rustig van genieten.
Ook al had ik niet gezien wat ik wilde zien, vond ik het nog steeds erg leuk. Het is heerlijk om een beetje rond te toeren op de scooter. Een leuke sport om op een veilige manier zoveel mogelijk mensen in te halen. Op de terug weg was ik aardig opgedroogd en was de kippenvel langzaam verdwenen.
Bij het hotel ben ik lekker gaan badderen, ook dit was een hele tijd geleden. Na een warm bad heb ik genoten van een overheerlijke maaltijd en ben ik lekker in bed gaan liggen. Nu ik klaar ben met het schrijven van m'n blog kan ik eindelijk in een heerlijk bedje gaan slapen. De plekjes en jeuk van de bedbugs zijn ook zo goed als weg, wat zal ik lekker dromen!
Toen ik bij het hotel aankwam kreeg ik als welkomsdrankje chocolademelk. Het hotel staat bekend om zijn chocolade. Morgen ga ik op een hele andere manier van chocola genieten, namelijk van een chocolade massage.
Agus had al een aantal dingen voor me gepland. Hij vertelde hoe blij het hem maakte dat ik op bezoek was en regelde overal de beste prijs voor. Ik was zijn speciale gast en ik kreeg na overleg met de baas ook korting op mijn verblijf. Alsnog een dure grap. Een super luxe hotel waar je voor één persoon net zoveel betaalt als voor twee personen.
De luxe heb ik na ruim drie maanden slapen in een camper, in een tentje en in hostels, wel verdiend. Heerlijk om eindelijk weer eens een echt goed bed te hebben. En een badkamer voor mij alleen (met een heerlijke douche en een bad) is ook best fijn.
Na m'n spullen in de kamer gezet te hebben, ging ik met Agus op pad. Ik reed achter hem aan op de scooter. Eerst gingen we langs een "drukkerij" waar visitekaartjes van het hotel klaar zouden liggen. Het was eigenlijk gewoon werktijd voor Agus, maar hij maakte voor mij wat tijd vrij. De kaartjes waren nog niet klaar. Ondanks dat er af gesproken was dat hij ze vandaag op kon halen, werd hem verteld dat hij morgen terug kon komen. Zo gaat dat hier. En het mooie is dat niemand het uitmaakt. Het leven kan zo simpel zijn.
Hierna zijn we naar de traditionele markt gegaan. Agus kocht mangostenen voor me. Deze vruchten zijn pas na 6 tot 10 jaar na het planten van de boom te eten. Een dure vrucht die erg gezond schijnt te zijn. Ook kreeg ik traditionele Balinese cakejes. Na wat geur staafjes te kopen voor thuis, was het tijd om de markt te verlaten en even iets te gaan eten.
We zijn gaan lunchen bij een tentje met een prachtig uitzicht op een reisveld. Ik heb voor het eerst echt typisch Balinees gegeten. Een bord rijst met een pittig soepje met varken er in en een bord met allemaal soorten vlees en andere bijzondere dingen. Het was erg goed te eten. Ik weet niet wat het allemaal was. Maar iets dat wel verdacht veel van een varkensbal weg had, heb ik maar even links laten liggen.
Hierna zijn we naar Agus zijn huis gereden. Hier maakte ik kennis met zijn vrouw, z'n zoontje van bijna twee, z'n moeder en z'n zus. Met al deze mensen (en nog een zus) woont hij samen. Trots liet hij zijn Nederlands elftal shirt met handtekeningen er op aan me zien. Het shirt heeft hij tijdens het vorige bezoek van ons voetbalteam gekregen. Wanneer zijn zoontje groot genoeg is, mag hij het shirt dragen.
Om 12 uur waren we weer terug bij het hotel. Hier heb ik even lekker gezwommen en gedoucht. Hierna heb ik de scooter gepakt richting Monduk. Hier schenen mooie dingen te zien zijn. Na een tijd rijden en al vaak de weg te hebben gevraagd kwam ik een bord tegen. Er stond dat het, het begin van een wandeltocht van 3 á 4 uur was door de rijstvelden. Ik dacht dat er al snel wel wat moois te zien was, dus ik ging het pad in richting de rijstvelden.
Al snel kwam ik er achter dat dit geen strak plan was. Ik was alleen en liep op slippers op een slecht pad, die door de beginnende regen erg glad werd. Na een brug over te zijn gestoken en ik nog steeds geen mooi rijstveld zag, ben ik maar weer terug gaan lopen. Er was behalve een tweetal naakte jongens in het riviertje naast het pad, geen mens te bekennen. Ikwas doorweekt van het zweet en een paar minuten later was ik doorweekt van de regen.
Ik ben verder gereden naar Monduk. Elke keer als ik vroeg hoe ver het nog was, kreeg ik een heel ander antwoord. De ene keer was het nog 10 kilometer en een paar minuten later zei de volgende local dat het nog 3 kwartier was. Al met al geen pijl op te trekken. Ik was gigantisch doorweekt. Het regende zo hard dat het pijn deed om doorheen te rijden.
Toen ik eindelijk in Monduk was aangekomen, schenen de meren die ik graag wilde zien toch nog een stuk verder te zijn. Ik was helemaal doorweekt en had het erg koud, ik ben maar weer terug gereden. De terugweg was gelukkig droog. De rijstvelden naast de weg waren prachtig. Ik kon er nu het droog was ook rustig van genieten.
Ook al had ik niet gezien wat ik wilde zien, vond ik het nog steeds erg leuk. Het is heerlijk om een beetje rond te toeren op de scooter. Een leuke sport om op een veilige manier zoveel mogelijk mensen in te halen. Op de terug weg was ik aardig opgedroogd en was de kippenvel langzaam verdwenen.
Bij het hotel ben ik lekker gaan badderen, ook dit was een hele tijd geleden. Na een warm bad heb ik genoten van een overheerlijke maaltijd en ben ik lekker in bed gaan liggen. Nu ik klaar ben met het schrijven van m'n blog kan ik eindelijk in een heerlijk bedje gaan slapen. De plekjes en jeuk van de bedbugs zijn ook zo goed als weg, wat zal ik lekker dromen!
